Kratka istorija plesa
Ako ples posmatramo kao neverbalnu komunikaciju, onda on postoji otkad postoji i ljudska zajednica. Mnoge istorije umjetnosti se slažu da je ples najstarija umjetnost. Igra i ples su postojali na svim nivoima razvoja civilizacije i kulturnog života ljudske zajednice. S’ obzirom da je u plesu instrument umjetničkog izražavanja vlastito tijelo, on je uvek bio dostupan svim društvenim slojevima kroz cijelu svoju istoriju. Tako je bilo, tako je danas, a biće i u budućnosti.
U dvadesetom veku nastaju i razvijaju se plesovi kakve igramo i poznajemo danas. London postaje svetski plesni centar. Počevši od dvadesetih godina engleski učitelji plesa standardizuju korake prvo valcera, a zatim i ostalih plesova koji se pojavljuju: slowfox, quickstep, tango, a kasnije i latino plesova: rumbe, sambe, ča ča ča, jive, pasodoble.
Organizacija međunarodnih takmičenja, osnivanje međunarodnih plesnih organizacija i standardizovani koraci su doveli do toga da se nametne tzv. internacionalni stil plesa za ovih deset plesova. To dovodi do toga da se ples pretvara u ozbiljan sport i pojavljuje se termin sportski ples. Razvoj sportskog plesa uz ubrzan razvoj sredstava komunikacije i masovnih medija su najzaslužniji za ono što je ples danas.
Svetska prvenstva u standardnim plesovima se priređuju od 1921. godine. Prvo zvanično svetsko prvenstvo je održano 1922. godine u Londonu (plesovi: engleski valcer, tango, bečki valcer i slowfox), 1927. godine dodaje se i quickstep. Jedno od najpoznatijih takmičenja od početka razvoja sportskog plesa je otvoreno prvenstvo Velike Britanije. Održava se u Blackpoolu od 1931. godine ili takmičenje International koje se održava u londonskom Albert Holu od 1959. godine. Sa organizovanim razvojem i međunarodnim priznanjem, sportski ples je zlatno doba doživeo posle 1950. godine.
Prva Svetska federacija je osnovana 1935. godine u Pragu pod imenom International Amateur Dance Federation IADF ili na francuskom FIDA. Kuriozitet je da je jedna od osnivača u to vreme bila i Jugoslavija. Posle rata i svih problema koje je on nosio, ponovo se organizuju plesna takmičenja pod imenom International Council of Amateur Dancers (ICAD), a 1990. godine menja naziv u International Dance Sport Federation (IDSF). Od 1997. godine IDSF je punopravni član Međunarodnog Olimpijskog Komiteta.
Dinamičan razvoj sredstava masovne komunikacije a posebno interneta krajem dvadesetog veka doneo je intenzivno mešanje kultura. Na polju plesa uočava se nekoliko tendencija.
Svetska prvenstva u standardnim plesovima se priređuju od 1921. godine. Prvo zvanično svetsko prvenstvo je održano 1922. godine u Londonu (plesovi: engleski valcer, tango, bečki valcer i slowfox), 1927. godine dodaje se i quickstep. Jedno od najpoznatijih takmičenja od početka razvoja sportskog plesa je otvoreno prvenstvo Velike Britanije. Održava se u Blackpoolu od 1931. godine ili takmičenje International koje se održava u londonskom Albert Holu od 1959. godine. Sa organizovanim razvojem i međunarodnim priznanjem, sportski ples je zlatno doba doživeo posle 1950. godine.
Prva Svetska federacija je osnovana 1935. godine u Pragu pod imenom International Amateur Dance Federation IADF ili na francuskom FIDA. Kuriozitet je da je jedna od osnivača u to vreme bila i Jugoslavija. Posle rata i svih problema koje je on nosio, ponovo se organizuju plesna takmičenja pod imenom International Council of Amateur Dancers (ICAD), a 1990. godine menja naziv u International Dance Sport Federation (IDSF). Od 1997. godine IDSF je punopravni član Međunarodnog Olimpijskog Komiteta.
Dinamičan razvoj sredstava masovne komunikacije a posebno interneta krajem dvadesetog veka doneo je intenzivno mešanje kultura. Na polju plesa uočava se nekoliko tendencija.
Društveni ples predstavlja ustvari sve plesove koji se mogu igrati na zabavama i u tom smislu je najširi pojam. Kod nas se popularnost društvenog plesa sve više vraća uz istovremeni razvoj. To se vidi najviše po rušenju tabua da je ples sinonim za mlade i najmlađe, sve više ljudi u zrelim godinama pohađa časove plesa.
Sa druge strane teško je organizovati velike plesne zabave jer ljudi koji su vlasnici odgovarajućih prostora za to nisu zainteresovani. Naime, ljudi koji plešu jako malo piju i ne prave zaradu pa ne postoji ekonomski interes. Plesne zabave skoro isključivo organizuju plesne škole i jedino su one zaslužne što danas postoji mogućnost plesanja na plesnim večerima više puta nedeljno i to u svim većim gradovima u Srbiji i regionu.
Nadamo se da će se ples dalje razvijati, popularizovati i nametnuti kao aktivnost od šireg društvenog značaja. Za sada obrazovni i zdravstveni sistemi nemaju interesovanja, ali sve više firmi koristi ples bilo za prezentacije svojih usluga i proizvoda ili kao odgovarajući rekreativni „antistres“ (team building) program.